อาณาจักรมองโกล

ความยิ่งใหญ่ของอาณาจักรมองโกลเป็นที่รู้จักกันดีว่าเป็นนักรบที่กล้าหาญ โดยเฉพาะความยิ่งใหญ่ของ กุบไล่ข่าน   เจงกิสข่าน แม้แต่จีนเองก็ยังเกรงกลัว จนถึงกับสร้างกำแพงยักษ์ป้องกันการบุกรุก ที่รู้จักกันดีในสิ่งมหัศจรรย์ของโลกที่สามารถมองเห็นจากดวงจันทร์

ชาวมองโกลเป็นชนเผ่านอร์มาดิก ซึ่งเป็นชาวเขาและผสมกับชาวพื้นเมืองเดิม การก่อสร้างเมืองและสร้างอาณาจักรเริ่มที่แถบมองโกเลียในปัจจุบัน โดย เทมูจิน (Temujin) (คศ. 1162-1227) ซึ่งเป็นผู้มีกำลังกองทัพ และเป็นผู้นำในกลุ่มชาวเขาเผ่าต่าง ๆ และต่อมารู้จักกันในนามเจงกิสข่าน   เจงกิสข่านพร้อมลูกชายและหลานชายเป็นผู้ที่ประวัติศาสตร์จารึกไว้ว่าได้สร้างอาณาจักรอันยิ่งใหญ่ ซึ่งสามารถบุกเข้าไปได้ถึงยุโรปและเอเซีย

มองโกลได้ยกกองทัพบุกเปอร์เซียในช่วงปี 1251-1265 และก่อสร้างอาณาจักรเป็นอาณาจักรข่าน และอยู่ต่อมาจนถึงปี 1336    ในปี 1258 ได้ทำการบุกเข้ายึดครองกรุงแบกแดด และในปี 1260 ก็ยึดครองตะวันออกกลาง ทำให้สิ้นยุคของตะวันออกกลาง

ในปี 1259 กุบไล่ข่านหลานชายของเจงกิสข่านขึ้นครองอำนาจการครอบครองดินแดนต่อ และสนใจเฉพาะดินแดนทางด้านตะวันออก   ระหว่างปี 1268-1279 กุบไล่ข่านเข้ายึดครองอาณาจักรซ่งในตอนใต้ของจีน และก่อตั้งราชวงค์จีนใหม่ชื่อ ราชวงศ์หยวน (1280-1368)

อาณาจักรมองโกลยังคงเจริญรุ่งเรืองจนกระทั่งถึงปี 1696 จีนก็ได้ยกกองทัพยึดครองมองโกล อาณาจักรมองโกลเป็นอันสิ้นสุด

ที่มา: รศ. ยืน ภู่วรวรรณ, สำนักบริการคอมพิวเตอร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์